Vandaag naar Zion National Park. Die al te ver weg dus aan het einde van de ochtend waren we er. De campings in het park zijn “first come, first served” dus spannend of we een plekje vinden. Bij de toegangspost moesten we apart betalen voor het passeren van een tunnel. Omdat de RV zo hoog is moet het verkeer worden stilgelegd, zodat ik in het midden kan rijden. Ging allemaal soepel.
Bij de South campground aangekomen zagen we het bordje “ full”. Das balen.
Door naar de 2e camping. Ook full. Dan maar op de parkeerplaats staan en dan nemen we de shuttle-bus het park in. Parkeerterrein ook vol! Terug naar de 1e camping want daar was nog een parkeerterreintje met vrije plaatsen. Maar Hanneke, doortastend als ze is, zei: “het is nog geen 11 uur, dus de camping kan niet vol zijn. Er checken nog steeds mensen uit. Zij de camping op en loopt een ranger tegen het lijf. NOG 1 PLEK VRIJ! “It’s your lucky day” zei de ranger en omarmde Han.
Helemaal geweldig.
Eerst rustig bijkomen met wat drinken en eten, onder de bomen.
Zion is een heel mooi park. Weer heel anders. Hoge steile bergen aan alle kanten. Je mag het park alleen in met de shuttle. Die pakten we want we wilden de hike naar “the Narrows” maken. Bergschoenen aan en sandalen mee want je moet de rivier in, hadden we gehoord. Ook deze shuttle werkt weer perfect. Onderweg uitleg over het park.
De start van de hike is over een mooi pad dat je langzaam de canyon in voert. Best druk. Als het pad ophoudt moeten we rivier in. Tegen de rotsen staan allemaal takken en stokken van vorige wandelaars. Die zijn best handig want het water stroomt snel en je glijdt zo uit over losse stenen. Sandalen aan en huppekee. Koud water. De bergwanden komen steeds dichter bij elkaar en gaan loodrecht omhoog. Sensationeel. Steeds de rivier in en uit. We krijgen er handigheid in. Na anderhalf uur keren we om, want je hebt steeds de neiging om nog één bocht verder te gaan.
Weer een hele aparte wandeling en het water? Ach dat werd steeds warmer, zo leek het.
We pakten de shuttle naar Zion Lodge voor een ijsje, maar dat werd diner op het terras. Wat een plek. Heerlijk weer, Schitterend uitzicht en lekkere Cabernet –Sauvignon. Weer een dag om niet te vergeten.
Bij de South campground aangekomen zagen we het bordje “ full”. Das balen.
Door naar de 2e camping. Ook full. Dan maar op de parkeerplaats staan en dan nemen we de shuttle-bus het park in. Parkeerterrein ook vol! Terug naar de 1e camping want daar was nog een parkeerterreintje met vrije plaatsen. Maar Hanneke, doortastend als ze is, zei: “het is nog geen 11 uur, dus de camping kan niet vol zijn. Er checken nog steeds mensen uit. Zij de camping op en loopt een ranger tegen het lijf. NOG 1 PLEK VRIJ! “It’s your lucky day” zei de ranger en omarmde Han.
Helemaal geweldig.
Eerst rustig bijkomen met wat drinken en eten, onder de bomen.
Zion is een heel mooi park. Weer heel anders. Hoge steile bergen aan alle kanten. Je mag het park alleen in met de shuttle. Die pakten we want we wilden de hike naar “the Narrows” maken. Bergschoenen aan en sandalen mee want je moet de rivier in, hadden we gehoord. Ook deze shuttle werkt weer perfect. Onderweg uitleg over het park.
De start van de hike is over een mooi pad dat je langzaam de canyon in voert. Best druk. Als het pad ophoudt moeten we rivier in. Tegen de rotsen staan allemaal takken en stokken van vorige wandelaars. Die zijn best handig want het water stroomt snel en je glijdt zo uit over losse stenen. Sandalen aan en huppekee. Koud water. De bergwanden komen steeds dichter bij elkaar en gaan loodrecht omhoog. Sensationeel. Steeds de rivier in en uit. We krijgen er handigheid in. Na anderhalf uur keren we om, want je hebt steeds de neiging om nog één bocht verder te gaan.
Weer een hele aparte wandeling en het water? Ach dat werd steeds warmer, zo leek het.
We pakten de shuttle naar Zion Lodge voor een ijsje, maar dat werd diner op het terras. Wat een plek. Heerlijk weer, Schitterend uitzicht en lekkere Cabernet –Sauvignon. Weer een dag om niet te vergeten.