We rijden Yosimite in via de Tioga pas. Lang terug dat we tussen hoge dennenbomen reden met flinke bergen. De RV moet stevig klimmen. Beekjes, meertjes, smallere wegen. We pikken wat uitkijkpunten mee maar gaan toch snel op zoek naar een camping. ’s Morgens de meeste kans. Crane flats heeft voor ons formaat RV geen plek maar maar 8 mijl verderop ligt Hodgdon campground en daar kunnen we terecht. Gerustgesteld kunnen we ’s middag nog iets doen. Sequoia’s bekijken aan de zuidkant van het park. Op de kaart lijkt het niet zo ver. Alleen blijkt de weg heel kronkelig en moeten we een aantal keren flink klimmen en dalen. We nemen de shuttlebus naar Mariposa Grove. Daar stond ooit de beroemde tunnel Sequoia. We lopen een flink eind door het park, het busvolk achterlatend. Wat een joekels van bomen. Heel indrukwekkend.
De laagstaande zon maakt de terugrit uitdagend. Slinger de slinger en niks zien. Maar gelukkig komt alles goed. We worden wel een beetje verdrietig van de vreselijke brandschade aan het park. De droogte in Californië duurt al jaren. Dan kijk je toch even anders aan tegen het schitterende weer dat we hebben.
24 september 2014
Vandaag naar Yosemite Valley. Kijken of we naar Glacier Point kunnen lopen. Helaas is de parkeerplaats waar de trail begint vol en moeten we doorrijden. Dan kijken of we de shuttle omhoog kunnen pakken en alleen naar beneden lopen. Volgeboekt. Tja dan maar een wandeling naar Mirror Lake. Hanneke vindt rond een meer lopen wel leuk. O ja, droogte. Geen meer te zien. We lopen over de bodem. Op ons rug liggend proberen we met de verrekijker bergbeklimmers te spotten tegen de Half Dome. Sinds we een programma zagen op TV van een free climber die deze steile wand en El
Capitan, nog zo’n engerd in 1 dag beklom, kijk je er toch heel anders naar. Als vliegjes tegen de wand vinden we enkele dapperen. Petje af.
De middag brengen we door in de Valley en genieten van de schoonheid en rust. Op de terug weg stoppen we nog even bij El Capitan, maar hier is niemand te zien tegen de wand.
We eten en luieren lekker voor de RV in het bos. Wat een rust. ’s Nachts huilen de coyotes rond de campground. Haast griezelig geluid. Deur op slot?
De laagstaande zon maakt de terugrit uitdagend. Slinger de slinger en niks zien. Maar gelukkig komt alles goed. We worden wel een beetje verdrietig van de vreselijke brandschade aan het park. De droogte in Californië duurt al jaren. Dan kijk je toch even anders aan tegen het schitterende weer dat we hebben.
24 september 2014
Vandaag naar Yosemite Valley. Kijken of we naar Glacier Point kunnen lopen. Helaas is de parkeerplaats waar de trail begint vol en moeten we doorrijden. Dan kijken of we de shuttle omhoog kunnen pakken en alleen naar beneden lopen. Volgeboekt. Tja dan maar een wandeling naar Mirror Lake. Hanneke vindt rond een meer lopen wel leuk. O ja, droogte. Geen meer te zien. We lopen over de bodem. Op ons rug liggend proberen we met de verrekijker bergbeklimmers te spotten tegen de Half Dome. Sinds we een programma zagen op TV van een free climber die deze steile wand en El
Capitan, nog zo’n engerd in 1 dag beklom, kijk je er toch heel anders naar. Als vliegjes tegen de wand vinden we enkele dapperen. Petje af.
De middag brengen we door in de Valley en genieten van de schoonheid en rust. Op de terug weg stoppen we nog even bij El Capitan, maar hier is niemand te zien tegen de wand.
We eten en luieren lekker voor de RV in het bos. Wat een rust. ’s Nachts huilen de coyotes rond de campground. Haast griezelig geluid. Deur op slot?