De heli’s vlogen al af en aan toen we op het vliegveld aankwamen. Briefing, zwemvest om en stoelnummers uitgedeeld. Met 6 man en de piloot in dat kleine ding. We hadden beiden een raamstoel dus prima fotopositie. Eerst laag over de bossen en dan over het randje van de canyon. Wow, wat een uitzicht. De kleuren van de verschillende rotslagen zijn schitterend. En wat is tie groot. Naast ons zaten een duitse jongen en meisje. Hij haalde plots een ring tevoorschijn en vroeg haar te huwelijk. Geweldig Han hield het bijna niet droog. De tocht ging verder via zijarmen van de Grand Canyon en the North Rim. De 45 minuten vlogen voorbij. Ja, het kost wat, maar overslaan, niet doen als je hier ooit komt. (De foto's zijn wat minder omdat ze natuurlijk door het raam zijn genomen) Op naar Desert View aan de oostzijde van het park. Daar vonden we een plekje op de natuurcamping. Wat een verschil met Grand Canyon Village zeg. Rust. Niet die waanzinnige drukte. Onze overburen wezen ons op een pad dat vanaf de camping naar de rand van de canyon liep. En dan zit je met z’n, tweeën opeens helemaal alleen, midden in de natuur, op de rand te genieten. Zo was het dus vroeger als je als pionier hier geraakte. Een uurtje bezinning. ’s Avond nog maar eens de zonsondergang bekeken. Geweldig zoals alle aanwezigen dan reageren. Oo’s en aaa’s, gejuich gelach. Ja heeft wel wat.
1 Comment
Grietje
15/9/2014 04:13:52 am
Het wordt een vakantie om nooit te vergeten. Toppie foto,s
Reply
Leave a Reply. |
Vindt je het leuk om op de hoogte te gehouden worden, meldt je dan hier aan met je e-mail
Hanneke Archives
September 2016
|