Grand Canyon

We blijven heel  vroeg wakker worden. Dus op tijd op weg over de Interstate 40 naar Grand Canyon. En toen ging een oranje lampje branden op het dashboard! Stoppen of doorrijden? Met oranje kan je in principe door, maar de handleiding zegt: “stoppen en road assistance bellen”. Nu staat de Interstate bekend om zijn vele parkeerplaatsen op de route ….NOT. Amerikanen hoeven niet te rusten. Uiteindelijke dook een plaatsje op, Seligman. Bleek dus ook weer aan route 66 te liggen. We werden doorverwezen naar een garage in dit stadje en we stonden toevallig precies voor de deur. Mazzel.

Bill hielp ons vlot met het scannen van de motor. Nothing serious, guys. De uitstoot van de motor was niet goed. El Monte wilde ons naar een dealer in Flagstaff sturen om het probleem te verhelpen maar Bill gaf aan dat we gewoon onze vakantie moesten  afmaken ipv 2 dagen te verspillen aan deze onzin. Zo gedaan dus.

Best nog een pittig stukje naar Grand Canyon. Maar Uiteindelijk naderden we ons doel. Even gestopt bij het vliegveld om een helikoptervlucht af te spreken. Kost wat, maar nu we hier toch zijn……

In het National park bleek dat er nog meer mensen waren die hier een kijkje wilde nemen. Pfff wat een drukte op de parkeerplaatsen. Snel naar Trailer Village voor een plekje. We hebben de laatste, lol. Alleen maar voor 1 nacht. Snel installeren en lopend naar Marther Point voor de eerste blik.

Wow. Geweldig. Dit kunnen  foto’s toch echt niet vatten. Dus jullie allemaal, ga er heen.

Uiteindelijk met vele andere de zonsondergang meegemaakt. Heel apart.