Woensdag Laag hangende bewolking tegen de bergen aan. Blij dat we niet vandaag de Beartooth pas hebben gereden. We gaan naar de zuidoost ingang van Yellowstone. Daarbij komen we langs het stadje Cody. Genoemd naar William F. Cody. Ook wel bekend als Buffalo Bill. Tja en als je daar bent dan moet je even op visite bij het Buffalo Bill museum. Helaas is het rodeo seizoen over, anders zou dat ook leuk zijn geweest. Hoe groot is een museum in een stadje met nog geen 10.000 inwoners? Nou, heel groot dus. In feite waren het 5 musea in één. De parkeerterreinen stonden aardig vol. Wij bezochten het Buffalo Bill museum, het wapenmuseum en het museum over de plains-indian . We hebben ons uitstekend vermaakt en een heleboel opgestoken. Ook voelden we ons jong. Ik schat de gemiddelde leeftijd van de bezoekers op 80. Het rollator gehalte was redelijk hoog. Nog even snel verdwaald in een big Wallmart. Weer opgetopt met proviand naar een RV Parc, vlak voor de oost entree tot Yellowstone. Daar was plek maar geen douches, laatste dag dat ze open waren. End of season. Wel een full hookup, dus konden we douchen in de RV. Bah een buitje. Dinsdag
Het is mooi weer. Dat komt mooi uit want we gaan via de Beartooth Highway naar Red Lodge. Deze Highway brengt ons over een hoge pas en is gesloten voor voertuigen boven de 40 foot. Toen wij vorige week in de sneeuw reden was de pas afgesloten vanwege de sneeuw, hoorden we. Vanaf Cook City steeg de weg en kregen we een mooi zicht op de vallei. De gele bladeren van de loofbomen vormden een mooi contrast met de groene dennen. We hadden vol op de tijd dus stopten op ieder uitzichtpunt. Bijna geen verkeer op de weg. Heerlijk rustig. Hoe hoger we kwamen hoe smaller de weg. De eerste haarspeldbochten dienden zich aan. Met een personenauto zou dit prima te rijden zijn, maar met de RV was het toch lastig om binnen de lijntjes te blijven. De bomen verdwenen en bergmeertjes verschenen. Ruig en leeg werd het landschap. Deed denken aan de Noordkaap op Mageroya. Flashback voor ons beiden. De eerste sneeuw kwam in beeld en resten van gletsjers. Ja, ook hier verdwijnen ze langzaam. Op de top van de pas, 3337 meter, zijn we uitgestapt voor het uitzicht. De straffe wind blies door onze kleren. Bar koud, maar het mooie uitzicht was verwarmend. Aan de andere kant slingerden we weer naar beneden om bij Rock Creek Vista Point te stoppen, een broodje te eten en te genieten van dit uitkijkpunt. Wow, dit was een ritje boven verwachting, mede dankszij het schitterende weer, dat bijdroeg aan het eindeloze uitzicht. Al snel werd de weg weer vlak en reden we Red Lodge binnen. De historische dorpskern zag er mooi uit. Veel vlaggen (stars & stripes) en die typisch Amerikaanse oude gebouwtjes. Op de lokale KOA camping een plekje gevonden. Makkie nu het seizoen bijna of al over is.
3 Comments
Martijn
24/9/2016 06:37:41 pm
Fijne trip zo, wereldreizigers. Je ziet wel wat! Weer eens wat anders dan ons platte landje. Hier staat de teller trouwens op 1 vlinder, 80 ganzen, 3 meeuwen, 0 bizons en 2 libelles....
Reply
Leave a Reply. |
Vindt je het leuk om op de hoogte te gehouden worden, meldt je dan hier aan met je e-mail
Hanneke Archives
September 2016
|