Lekker ontbijtje, lunchpakket in de tas en gaan.
Weer is prima lekker zonnetje, vestje kan al snel uit. Over de Haarlerberg, Holterberg richting Holten. Vlak voor Holten zijn we nog naar een canadees begraafplaats geweest, wat ook canadees grondgebied is. Dus eigenlijk hebben we in Canada gestaan. Zeer indrukwekkend al die graven, al die jonge mannen........ Na een tosti en bekertje karnemelk voor de broodnodige energie door want er moeten km gemaakt worden. Prachtig bos en weilandpaadjes wat is Nederland groen en mooi. Landgoed Vervolde prachtig alleen van die hele vervelende muggen. Vooral El lek geprikt!! Het laatste stuk naanaar Laren was pittig de benen wilde niet meer, maar bij B&B Erve Dimmendael werden we hartelijk ontvangen met karaf water met citroenmelisse en glaasje wijn. Hier ook voortreffelijk gegeten met een heerlijk toetje met bloemetjes, nooit geweten dat dat zo lekker smaakt. Ps volgens mijn samsung app vandaag 34 km gelopen, dat verklaart wel de moeheid.
3 Comments
Van Ommen naar Nijverdal, 25 kmGisteravond door onze zus afgezet in Ommen, om vandaag op tijd te kunnen starten waar we vorig jaar gebleven waren.
Na een goede nacht lekker ontbijtje (miste alleen de koffie) op pad. Konden het pieterpad dicht bij de B&B oppakken. Over de Sallandse heuvelrug, prachtig bos en weiland paadjes. Gelukkig viel de regen mee 3 kleine buitjes, maar temperatuur was prima. Zo enthousiast aan het lopen dat we bij kamp Twilhaar erachter kwamen dat onze B&B 1,5 km terug lag....... dus terug lopen. Mooie B&B lekker meegegeten, nu rusten om morgen met frisse moed weer verder te gaan. 3e dag Coevorden - Rheeze 25 km
Vandaag weer op pad, weersvoorspellingen zijn niet gunstig. We zien het wel als het maar niet de hele dag regent. Nu dat doet het niet, maar het is wel regenjas aan en uit en in de bui daalt de temperatuur brrr. Schijnt de zon dan is het direct lekker, alleen dat is heel kort. Dit is een nieuwe ervaring haha vereist wel doorzetting. Gister hebben we nog bedacht dat we misschien volgend jaar wel 30 km kunnen gaan lopen, vandaag komen we daar al rap op terug. 25 is genoeg! Tegen 16.00 in onze gereserveerde B&B de Rheezerstee aangekomen aan de brink in Rheeze. Prachtig! Morgen komen de mannen ons weer halen in Ommen. 2e dag Sleen - Klooster (Coevorden ) 23 km
Na een lange nacht ( we lagen er vroeg in te moe) een vroeg ontbijt ,met 3 fietsende mannen uit Haarlem, weer op weg. Tevens tip gekregen om bij vrienden van de fiets te kijken naar B&B adressen. Goed gelopen ging al weer makkelijker dan gister, in ieder geval droog weer met af en toe straffe wind tegen. Onderweg enkele Pieterpad lopers tegengekomen. Het blijft een mooie route. Op tijd in Coevorden hadden we wel even tijd voor terrasje koffie met. Laatste stukje naar onze B&B in Klooster bijkomen, douchen en op de leenfietsen naar Coevorden voor een hapje. Morgen alweer de laatste lange dag lopen en dan na zaterdag nog slechts 320 km te gaan 1e dag Schoonloo - Sleen .
Na een goede nacht en goed ontbijt door Tien afgezet bij ons beginpunt. 24, 7 kilometertjes door bos en weilanden. Door geen dorpje heen geweest, 1 pieterpad stel tegengekomen en wat grijze golf fietsers. Gelukkig broodje meegenomen anders hadden we mager dagje gehad! Door het bos weinig foto's met mobiel genomen, de echte foto's komen natuurlijk pas volgende week. Straks lekker eten en ons voorbereiden op morgen. Vanmiddag worden we weggebracht door onze niet wandelzus naar het dorp waar we vorig jaar zijn geëindigd. Schoonloo.
We gaan gezellig met zijn 3-en overnachten , houden een zussen avond en worden morgenochtend op tijd gedropt bij het startpunt. Waar we beginnen aan onze 4 daagse loop van het Pieterpad. Zaterdag worden we door de mannen weer opgehaald in Ommen. We hebben er zin in, hopelijk het weer ook, wij zijn al blij met droog weer!! Vandaag laatste dagje op pad in Parijs.
We hebben gekozen voor een wandeling die start bij de Opera, vandaar door de winkelstraat (Guzzi, Cartier ed zonder prijskaartjes. Dat zegt genoeg, maar wel prachtige etalages. Vele bezienswaardigheden, langs de Seine richting de Eifeltoren. We wilde nog Egouts de Paris in, om de ontwikkeling van het riool te bekijken, maar dat was helaas gesloten. Onder de Eifeltoren door, door het park naar Ecole Militaire. Toch nog even doorgelopen naar Dome de Invalides. Toen vonden we het wel genoeg en wilden we terug naar Courbevoie. Maar dat was nog even hele puzzel, maar we zijn er gekomen. Wat lekkers mee bij de bakker, kopje thee en zitten! 2 fantastische dagen gehad met prachtig mooi weer. Morgen weer op huis aan en nagenieten met de foto's. Genoeg bezienswaardigheden om nog eens een keer terug te komen...... Vroeg op pad met de bus en de metro naar ons startpunt van de wandeling langs het Canale Martin.
Daar waar het kanaal onder de grond verder gaat zijn we afgeslagen richting het Pere Lachaise Cemetery. Na een expresso het bijzondere kerkhof op. Prachtig laantjes met oude grafzerken en grote bomen. Hier vast nog een keer terugkomen als de bomen in het blad staan, moet dan prachtig zijn. Ondanks de platte grond toch nog behoorlijk rond gelopen. Tijdens het rondwandelen kwamen we nog langs een graf van een van de slachtoffers van de aanslag van vorige week, dat is dan toch wel even confronterend, naast al die hele oude grafzerken. Blijft toch echt een begraafplaats. Uit eindelijk terug met de trein naar La Defense, In deze grote zakenwijk staan vele moderne wolkenkrabbers. In het midden een prachtige laan met aan de ene kant de moderne Grande Arche en helemaal aan het eind (in de verte) Arc de Triomphe. Moe van het vele lopen terug naar het appartement, dat is vanaf hier maar een kwartiertje lopen ( gelukkig). Nu lekker zitten en morgen nog 1 dagje! Vanochtend samen met Grietje vertrokken naar Parijs. Omdat haar man in parijs werkt hebben ze daar een appartement en ben ik uitgenodigd voor een foto weekendje.
Hoe leuk is dat! Na veel oponthoud in Nederland en veel regen onderweg zijn we om 17.00 aangekomen. Tas naar boven even wat drinken en nog even snel een rondje gelopen en boodschapje gedaan, voelt nu al als een minivakantie! Als de weersvoorspellingen kloppen is het weer morgen goed en gaan we lekker op stap. ’s Nachts besloten de gangs om bij Candlestickpark te stunten met powercars. Brullende motoren en gillende banden. Slaap lekker. We rijden naar de kust en Monterey is ons doel. Duinen net als thuis alleen lager en eigenlijk geen bescherming tegen de zee. Raar gezicht hoor. Geen dijk tussen de Oceaan en de huizen. Monterey is een mooi stadje, alleen zijn de parkeerplaatsen wat krap voor de RV. We rijden schade. De arm van de zonneluifel er af. Ductape biedt uikomst. We plakken alles vast en zien wel wat de verhuurder ervan zegt. We rijden de 17-mile drive. Een beroemde weg tussen Monterey en Carmel. Wel betalen natuurlijk. Luxe villa’s en decadente golfbanen wisselen mooie uitzichten op de oceaan af. Pebbles Beach is DE golfbaan. We zwaaien naar Tiger Woods. In Carmel Valley vinden we een kneuterig RV-park met veel hondjes mensen. Het poedel en Ffifi gehalte is hoog. Maar ach we staan. 28 september 2014 De kustweg. Geroemd en aangeprezen. We slingeren langs de Pacific. Hoog langs de kust en dan weer laag. Vele uitkijkpunten maken het compleet. De bewolkte hemel breekt langzaam open en het wordt steeds mooier. Mooi stuk om te rijden maar De Riviera of Noorwegen doen het beter. De tijd vliegt voorbij. We stoppen in Prismo Beach en pakken niet een RV-resort maar het State Park. Geen voorzieningen, die hebben we zelf, maar wel aan het strand. Een joekel van een plek en prachtig weer. Lekker op het super brede strand gaan liggen. De wind is fris en het water steen koud. Zwembroek voor niks aangetrokken. Walvissen! Roept Han. En ja hoor. Voor de kust duiken d e pelikanen in het water en zijn er ook walvissen op jacht. Aan de grote vinnen te zien Bultruggen. Je ziet ze spuiten en soms een staart of vin uit het water. Een enkele keer doet er een dol en komt grotendeel uit het water om met een grote plons terug te vallen. Geweldig gezicht. Han spot nog een stel gieren en weet ze van dichtbij op de foto te zetten. Lelijke vogels. 29 september 2014 We vervolgen de kustweg met als doel de vooraf geboekte eindcamping bij Malibu Beach te bereiken. Het gaat over snelwegen naar het zuiden door het dorre Californische landschap. Op zich wel mooi. Rond de middag zijn we er. Wow, het kost wat (zat al bij de prijs inbegrepen) maar een plek met uitzicht op de oceaan is wel heel mooi. We nemen de bus naar Santa Monica Beach en Pier. Daar moet je zijn zegt men. Bay Watch is hier opgenomen. We rijden langs Beachhouses en andere mooie optrekjes. Bij Santa Monica stappen we uit en gaan de pier op. Er is een kermis op de pier en het strand is erg groot. Maar ook heel leeg. Net als alle andere stranden die we gezien hebben Het is wel leuk maar valt toch erg tegen. De Pier is oude meuk en er dwalen toeristen rond. Niks bruisends of interessants. Ook de boulevard is tam. Denk dat we op de verkeerde dag of in het verkeerde seizoen zijn. Terug in Malibu maken we een wandeling over het smalle strand naar de strandhuizen. Dit is lekker. Hongerig strijken we neer in The Road House naast het RV-park. Yolo op de laatste dag. Lekker zalm met Chardonay en als toetje Monkeybread met ijs. Hmm Koffers pakken en RV opruimen. Morgen in de spits door LA om de camper in te leveren. Dan hotel om op woensdag terug naar huis te vliegen. Amerika je was geweldig. We verlaten Yosimity door uitgebrande bossen, richting San Fransisco. Het weer slaat om. Regen. Maar bij SF waar de regen minder en minder maar het verkeer drukker en drukker. Jan Doets spreekt lovend over het RV park Candlestick,vlak naast het park met dezelfde naam. Telefonisch geïnformeerd. Er is plek. Mooi. We worstelen door de verkeerstromen en verlaten de Freeway naar de campground. Het Candelstick Park is een verlaten trieste bende. Groepjes auto’s met mannen hangen rond. Gas en doorrijden. Het RV park is duur maar dat heb je nu eenmaal in zo’n grote stad. Een asfaltplaat met een parkeervak. Buiten zitten is er niet bij. We pikken de middag shuttlebus van de camping downtown. We verkennen de stad, Chinatown en Fishermans Warf. Het laatste is super toeristisch, maar heel gezellig met straat artiesten. De restaurants zijn tjokvol, dus pakken we op de terugweg naar de shuttlebus, ergens in Chinatown, een italiaans restaurantje. Hmmmm lekker hoor, met een fles Chianti. Nu naar de shuttlebus. Het is inmiddels donker en dan valt herkennen niet meer. Verdwaald in SF? Hanneke wordt onrustig. Maar gelukkig vinden we de weg en komen we op tijd aan op het oppikpunt. Met de shuttlebus rijden we door Candlestick Park. Het ziet er eng uit. Zeker nadat de ober in het Italiaanse restaurant ons waarschuwde niet van het RV park af te gaan. Dit nadat wij zeiden waar we verbleven. Hij zette grote ogen op en mompelde dat er vaak werd geschoten. Maar laat ik u niet bang maken. Ja ja. En welterusten. 26 september 2014 Dagje SF. De eerst shuttle naar de stad gepakt. Chinatown beter bekeken. De geuren en kleuren maken het een levendig geheel. Dan naar Lombardstreet. We open naar boven vanaf Columbus. Wow, dat is steil. In de verte, helemaal boven op de heuvel, zien we vele mensen die het beroemdste stukje Lombardstreet bekijken. Grappig hoor, al die mensen die persé met hun auto naar beneden willen slingeren. We huren fietsen bij Blazing Saddles. De prijs ging snel naar beneden toen Bert zei dat we bij een concurrent veel goedkoper konden huren. Langs de haven fietsen we over fietspaden naar de Golden Gate brug. Onderweg doen we nog even Fort Point aan dat de baai ooit bewaakte. Mooi. De brug toornt boven ons uit. Samen met honderden andere fietsers en voetgangers banen we ons een weg naar boven en de brug op. Goed opletten .De herrie van de auto’s op het brugdek wordt goedgemaakt door het geweldige uitzicht. We fietsen de brug over. Onderweg helpen we nog iemand die een akelige val maakt. Maar dat loopt goed af. Han doet voorzichtig aan. Zal ons niet gebeuren hopen we. Aan de andere kant van de brug ligt Sausalito. Een heel mooi plaatsje. We pakken de pont terug naar SF. We varen langs Alcatraz. Terug in de haven leveren we de fietsen in. Het is nog drukker met toeristen dan gisteren. Het bruist. Lekker vis gegeten met chips. Teruglopend naar Chinatown valt er nog een hoop te zien. De Cablecars hebben we niet geprobeerd. De wachtrij was lang en ’s morgens was er storing dus reden ze niet. Een vermoeiende maar mooie dag. We rijden Yosimite in via de Tioga pas. Lang terug dat we tussen hoge dennenbomen reden met flinke bergen. De RV moet stevig klimmen. Beekjes, meertjes, smallere wegen. We pikken wat uitkijkpunten mee maar gaan toch snel op zoek naar een camping. ’s Morgens de meeste kans. Crane flats heeft voor ons formaat RV geen plek maar maar 8 mijl verderop ligt Hodgdon campground en daar kunnen we terecht. Gerustgesteld kunnen we ’s middag nog iets doen. Sequoia’s bekijken aan de zuidkant van het park. Op de kaart lijkt het niet zo ver. Alleen blijkt de weg heel kronkelig en moeten we een aantal keren flink klimmen en dalen. We nemen de shuttlebus naar Mariposa Grove. Daar stond ooit de beroemde tunnel Sequoia. We lopen een flink eind door het park, het busvolk achterlatend. Wat een joekels van bomen. Heel indrukwekkend. De laagstaande zon maakt de terugrit uitdagend. Slinger de slinger en niks zien. Maar gelukkig komt alles goed. We worden wel een beetje verdrietig van de vreselijke brandschade aan het park. De droogte in Californië duurt al jaren. Dan kijk je toch even anders aan tegen het schitterende weer dat we hebben. 24 september 2014 Vandaag naar Yosemite Valley. Kijken of we naar Glacier Point kunnen lopen. Helaas is de parkeerplaats waar de trail begint vol en moeten we doorrijden. Dan kijken of we de shuttle omhoog kunnen pakken en alleen naar beneden lopen. Volgeboekt. Tja dan maar een wandeling naar Mirror Lake. Hanneke vindt rond een meer lopen wel leuk. O ja, droogte. Geen meer te zien. We lopen over de bodem. Op ons rug liggend proberen we met de verrekijker bergbeklimmers te spotten tegen de Half Dome. Sinds we een programma zagen op TV van een free climber die deze steile wand en El Capitan, nog zo’n engerd in 1 dag beklom, kijk je er toch heel anders naar. Als vliegjes tegen de wand vinden we enkele dapperen. Petje af. De middag brengen we door in de Valley en genieten van de schoonheid en rust. Op de terug weg stoppen we nog even bij El Capitan, maar hier is niemand te zien tegen de wand. We eten en luieren lekker voor de RV in het bos. Wat een rust. ’s Nachts huilen de coyotes rond de campground. Haast griezelig geluid. Deur op slot? ’s Nachts besloten de gangs om bij Candlestickpark te stunten met powercars. Brullende motoren en gillende banden. Slaap lekker. We rijden naar de kust en Monterey is ons doel. Duinen net als thuis alleen lager en eigenlijk geen bescherming tegen de zee. Raar gezicht hoor. Geen dijk tussen de Oceaan en de huizen. Monterey is een mooi stadje, alleen zijn de parkeerplaatsen wat krap voor de RV. We rijden schade. De arm van de zonneluifel er af. Ductape biedt uikomst. We plakken alles vast en zien wel wat de verhuurder ervan zegt. We rijden de 17-mile drive. Een beroemde weg tussen Monterey en Carmel. Wel betalen natuurlijk. Luxe villa’s en decadente golfbanen wisselen mooie uitzichten op de oceaan af. Pebbles Beach is DE golfbaan. We zwaaien naar Tiger Woods. In Carmel Valley vinden we een kneuterig RV-park met veel hondjes mensen. Het poedel en Ffifi gehalte is hoog. Maar ach we staan. 28 september 2014 De kustweg. Geroemd en aangeprezen. We slingeren langs de Pacific. Hoog langs de kust en dan weer laag. Vele uitkijkpunten maken het compleet. De bewolkte hemel breekt langzaam open en het wordt steeds mooier. Mooi stuk om te rijden maar De Riviera of Noorwegen doen het beter. De tijd vliegt voorbij. We stoppen in Prismo Beach en pakken niet een RV-resort maar het State Park. Geen voorzieningen, die hebben we zelf, maar wel aan het strand. Een joekel van een plek en prachtig weer. Lekker op het super brede strand gaan liggen. De wind is fris en het water steen koud. Zwembroek voor niks aangetrokken. Walvissen! Roept Han. En ja hoor. Voor de kust duiken d e pelikanen in het water en zijn er ook walvissen op jacht. Aan de grote vinnen te zien Bultruggen. Je ziet ze spuiten en soms een staart of vin uit het water. Een enkele keer doet er een dol en komt grotendeel uit het water om met een grote plons terug te vallen. Geweldig gezicht. Han spot nog een stel gieren en weet ze van dichtbij op de foto te zetten. Lelijke vogels. 29 september 2014 We vervolgen de kustweg met als doel de vooraf geboekte eindcamping bij Malibu Beach te bereiken. Het gaat over snelwegen naar het zuiden door het dorre Californische landschap. Op zich wel mooi. Rond de middag zijn we er. Wow, het kost wat (zat al bij de prijs inbegrepen) maar een plek met uitzicht op de oceaan is wel heel mooi. We nemen de bus naar Santa Monica Beach en Pier. Daar moet je zijn zegt men. Bay Watch is hier opgenomen. We rijden langs Beachhouses en andere mooie optrekjes. Bij Santa Monica stappen we uit en gaan de pier op. Er is een kermis op de pier en het strand is erg groot. Maar ook heel leeg. Net als alle andere stranden die we gezien hebben Het is wel leuk maar valt toch erg tegen. De Pier is oude meuk en er dwalen toeristen rond. Niks bruisends of interessants. Ook de boulevard is tam. Denk dat we op de verkeerde dag of in het verkeerde seizoen zijn. Terug in Malibu maken we een wandeling over het smalle strand naar de strandhuizen. Dit is lekker. Hongerig strijken we neer in The Road House naast het RV-park. Yolo op de laatste dag. Lekker zalm met Chardonay en als toetje Monkeybread met ijs. Hmm Koffers pakken en RV opruimen. Morgen in de spits door LA om de camper in te leveren. Dan hotel om op woensdag terug naar huis te vliegen. Amerika je was geweldig. Dit wordt een rustdag. Yosemite is niet ver weg. We pakken camping in Lee Vining vlak bij de toegang. In het visitors center kijken we water er te doen is. We rijden naar Mono Lake. Dit meer is 3x zo zout als de oceaan. Er leven alleen garnaaltjes in. Daardoor zijn er volop vogels. We bezoeken de Tufa stones. Deze zijn in miljoenen jaren ontstaan op de bodem van het meer door de reactie tussen mineralen in het grondwater en het water van het meer. Door de mensen is het waterpeil sinds 50 jaar drastisch gezakt en liggen ze nu bloot. Mooi gezicht. O ja, de mineralen trekken miljarden vliegen aan. Als je langs het water loopt vliegen ze op. De middag brengen we lekker lui door, blog en de foto’s bijwerken want we hebben internet! |
Vindt je het leuk om op de hoogte te gehouden worden, meldt je dan hier aan met je e-mail
Hanneke Archives
September 2016
|